حضور تبلیغات تجاری در طراحی تی شرت به عنوان رسانه ی ارتباطی

در پژوهش حاضر تلاش شده تا علاوه بر بررسی نظریه های مطرح شده در زمینه ی هنر پاپ، طراحی تی شرت در دهه های 70 تا 90 میلادی در غرب با موضوع تبلیغات تجاری، مورد ارزیابی بصری قرار گیرد. پرداختن به تی شرت به عنوان رسانه ای مستقل برای بیان اهداف و سبک زندگی گرو ه ها و رسانه ای جمعی برای بیان هنر همگانی از دیگر اهداف این پژوهش می باشد. روش تحقیق در این پژوهش کمی، راه برد آن تحلیل محتوا و ابزار تحقیق پرسش نامه ای است که توسط پژوهش گر طراحی و پاسخ گویی شده است. نمونه گیری با روش غیر احتمالیِ در دسترس انجام شده و به منظور جبران محدودیت در روش نمونه گیری و همچنین معتبر شدن تعمیم نتایج، تعداد بیش تری نمونه شامل 200 طرح، بررسی شده اند. نمونه ها به منظور مقایسه متغییر ها با روش های رایج در تحلیل محتوا کد گذاری شده؛ داده ها به صورت عددی ارایه و نتایج در قالب نمودار هایی مشخص شده اند. نتایج پژوهش نشان دهنده ی ارتباط میان مبانی فکری در جنبش هنری پاپ و طراحی تی شرت می باشد. هم چنین بخشی از نتایج بررسی نمونه ها حاکی از آن است که به میزان 17% از تی شرت برای بیان و یا ساخت برند استفاده شده است و در بیش تر موارد طرح تبلیغاتی ایده ای مستقل در تبلیغ محصول یا خدماتی خاص را منعکس می کند. بر اساس هرم نیاز های مطرح شده توسط آبراهام مازلو طرح ها در بیش از 70% از موارد بیان کننده ی نیاز های ناشی از کمبود بوده و همچنین تلفیقی از تایپوگرافی و تصویرسازی به میزان 43% به عنوان تکنیک غالب در طراحی تی شرت مشاهده شده است. حدود70 % از نمونه ها بدون نشان تجاری بوده و ارتباط طرح با سازمان از طریق ایده ای مستقل نشان داده شده است. طرح هایی با ویژگی طنز نیز بیش تر از راه های تلویحی به تبلیغ پرداخته اند. با توجه به نتایج ذکر شده می توان نتیجه گرفت که تی شرت علاوه بر کارکرد تبلیغاتی مستقل در بیان خرده فرهنگ ها، در تبلیغات تجاری نیز به عنوان رسانه ای مستقل عمل می کند.